در حدیثی از ابن عباس آمده،رسول خدا به فاطمه فرمود:

در روز قیامت خدای تعالی جبریل را با هفتاد هزار فرشته نزد قبر تو میفرستد و هفت گنبد از نور بالای قبرت میسازد.سپس اسرافیل به سه حُلّه بهشتی میآید و میگوید :

ای فاطمه دختر محمد برخیز به محشر قدم گذار که ترسی بر تو نیست و جامه بر تن داری (در حالی که مردم جامه ندارند)

حله ها را بر تو میپوشاند آنگاه روفاییلبا مرکبی از نور که زمامش لؤلؤ وملحفه ای زرین بر آن است نزد تو می آید .تو بر آن سوار میشوی و روفاییل آن را میبرد در حالی که هفتاد هزار فرشته با پرچم های تسبیح اطراف تو هستند.سپس هفتاد هزار حوریه مجمر عود به دست به استقبالت می آیند.بوی عود از مجمرها پراکنده میشود در حالی که بدون آتش میسوزد.حوران بهشتی را تاجی از گوهر و زبر جد سبز است.

در این هنگام مریم دختر عمران با همان تعداد حوری به استقبالت می آید و با تو همراه میشود.

سپس مادرت خدیجه با هفتاد هزار فرشته پرچم تکبیر به دست به استقبالت می آیند وقتی به آنها نزدیک شدی حواء به همراه آسیه دختر مزاحم به استقبال تو می آیند و با تو همراه میشوند.

وقتی میان این جمع قرار میگیری منادی بانگ بر می آورد:

ایها الخلایق غضّوا ابصارکم حتی تجوز فاطمه الصدیق ابنة محمّد.

«ای خلایق چشمانتان را فرو بندید تا فاطمه صدیقه دختر محمد بگذرد»

در آن روز هیچکس جز ابراهیم خلیل و عبی بن ابی طالب به تو نمینگرد.

آدم حواء را جستجو میکند،او را با مادرت خدیجه در برابرت می بیند.

سپس منبری برای تو برپا می شود که هفت پله دارد. هنگامی که بر آخرین پله آن قرار گرفتی،جبرییل نزد تو می آید و عرضه می دارد:

ای فاطمه حاجتت را بخواه!

پاسخ میدهی: پروردگارا!شیعیانم.

از خدای عزیز خطاب میرسد: آنان را بخشیدم.

باز می گویی: شیعیان فرزندانم.

ندا میرسد:آمرزیدم.

میگویی:پروردگارا!شیعه و دوستداران شیعیانم.

خدایتعالی میفرماید:

یا فاطمه!انطلقی فمن اعتصم بک فهو معک فی الجنة.

ای فاطمه!برو هر که به تو متمسک شد او در بهشت با تو خواهد بود.

وقتی شیعیان به در بهشت میرسندمی ایستند،از رب جلیل خطاب میرسد:

سبب ایستادنتان چیست و حال آن که من شفاعت دختر محمد را در باره شما پذیرفتم.

می گویند دوست داریم امروز منزلت شما شناخته شود.

خدایتعالی میفرماید:

ای دوستان من! بنگرید هر که شما را به خاطر محبت به فاطمه دوست داشته و هر که به شما بخاطر محبت فاطمه طعامی داده و هرکس به خاطر محبت به فاطمه شما را پوشانیده و هر کس به خاطر محبت به فاطمه آب داده و هر کس به خاطر محبت به فاطمه غیبتی را از شما رد نموده داخل بهشت کنید.

امام باقر میفرماید:

لا یبقی الناس حینئذ الا شاک او کافر او منافق

«در آن هنگام در میان مردم(محشر)کسی باقی نمی ماند مگر کسی که(در حقانیت ما)تردید دارد یا کافر یا منافق است»

حضرت فاطمه پیراهن خونین فرزند عزیزش حسین را گرفته و عرضه می دارد:

الهی!احکم بینی و بین من قتل ولدی.

«خدایا!بین من و قاتلان فرزندانم داوری کن.»

سپس از پروردگار مسئلت میکند فرزندش حسین را به او نشان دهد.

خطاب میشود:

انظرنی فی قلب القیامه فتری الحسین قائماً مقطوع الرأس.

«به قلب قیامت بنگر!میبینید امام حسین ایستاده و سر در بدن ندارد.»

با دیدن این منظره جانسوز فریادی جانگداز می کشد و چنان ناله و شیون میکند که همه فرشتگان بیهوش می شوند. اهل محشر همگی فریاد برآورند: خدا بکشد کشنده ی فرزندت را.

خدایتعالی میفرمایید:(قاتل امام حسین،دوستداران و پیروانش را)چنین می کنم.

منبع:

زندگانی حضرت فاطمة الزهرا سلام الله علیها،تألیف سید عبدالرزاق موسوی مقرمصفحات 87تا90

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: